YAZAR
Bil ki içinde bulunduğum durum berbat ötesi. Neden ? Asgari ücretin saçma sapan’a eşitlenmesiyle istikrarın sağlandığını kabul edenler kör ve eşgal veriyorlar resmen… Bir babanın aldığı harika maaş’ın ay sonunda 2 çocuğun giderlerini muhteşem derecede karşılayıp ardından kirasını ve unutmadan…
Farzet ben bir göl kenarında oturuyorum, sen hep güzeldin. Kalbini saran zar’ın iltihaplaştığını ve katılaştığını bu da yetmezmiş gibi kalbini sarıp donduğunu, artık istediği gibi sağlıklı atmayacağını hatta atmak için sadece oturman gerektiğini bileceksin. Asla yatamayacaksın, rahatça yürüyemeyeceksin. Bu ciddi…
Gün doğmadan hayaller ölür, Gün doğmadan renkler ölür, Gün doğmadan besteler ölür, Gün doğmadan eskiler ölür, Gün doğmadan sesler ölür. Bir gün yine gün doğumu bana hayal, ben sana uzak, sen konudan bir haber nasıl oluyor bu müzikal rüyalar…
Satın alınan tüm kitaplarda biraz aşk, biraz savaş ve biraz ayrılık vardır. Bunu barındırmayan kitapların akıbeti tam olarak bilinmemekte. Biz ayrımcı insanlarız. Hayatta gruplandırmadığımız somut, soyut çok azdır. Git gide yükselmekte olan bir furyanın kıyısından köşesinden geçemeyeceksek…
Kör olmak böyle birşey olsa gerek Allah’ım artık bir ışık göster, Bu inançsız kulunu son kez inandır, Seni düşünmediğim kadar onu düşündüm Seni yazmadıgım kadar o’nu yazdım Sana gelmediğim kadar ona gittim… İçindeki öfke diner dinmesine de, Ben güler miyim…
Bu kışı da kardan yalanlar sardı, Ellerinden binlerce metrekare uzakta. Bahsi geçen yalan kelimesi Mutlu bir fotoğraftı belki Belki, tebessüm sayılabilecekken ağlamaklı bir çocuk yüzü Ya da yaşanılacaklar listesinin sonuna gelmiş bir ihtiyar gülümsemesi. Bir noktadan diğer noktaya…
Ayrılık arifesinde yapılacaklar listesini yazıyorum; Değerini bilmediğin kimsenin ,bir yabancıya dönüşünü naklen izlerken dilinin ucunda asla yerinden kıpırdatmayacağın bir iki kelime olmalı değil mi? Pişmanlık olarak adlandırdığın –keşke, -ama, -fakat, -seni seviyorum, -özür dilerim, -benim hatam,…
İçinde bulunduğum durum, tahmin edersin ki çaresizlikten öte!.. Anlatacak bir şey bulamıyorum. Her gün ölürken güzel yaşamak değil ‘de “yaşamak” olgusu uzak geliyor pek… Öldürmenin binlerce yolu vardır pek tabi ki. Biz en kötüleriyle sınanıyoruz son zamanlarda. Tehditler…
Bir nota olsaydı hayatın, en yaygın enstrümanda bile çalınmazdı eminsin artık. Bizler ucuz hayatlarımızla pahalı yaşamların içine atılmış tahta kaşığız. Ve artık devir gümüş kaşıkların. Kalkıyoruz birer birer en ücra köşelerden… Vicdan mahkemeleri, vicdani değerler, yasalar ne varsa…
Biz; Kendi acımızı yaşarız, Kendi rüzgarımızda savruluruz, Kendi mutluluklarımıza güleriz, Kendi hüznümüze ağlarız, Kendi canımızı düşünürüz, Kendi fikirlerimizi savunuruz, Kendi ailemizi için yaşarız, Kendi davetlerimizi önemseriz, Kendi işimize odaklanırız, Kendi vicdanımızı sorgularız, Kendi geçmişimizi saklar, Kendi geleceğimizi merak…
