YAZAR
Yeni başladığı bir hikayenin sonunu okuyup rafa kaldıracak, doldurduğu bir bardak suyu bitiremeyecek ve hatta pişirdiği yemekten bir çatal alıp bırakacak kadar hayattan sıkılmıştı. Doğan güneşe merhaba demez, biten güne de teşekkür etmezdi. İşten eve geldiğinde, üstünü bile değiştirmeden saatlerce…
Saatleriniz tam şuan kaçı gösteriyor ? Bilmediğim için soruyorum. Benim saatim, uzun süredir durmuş durumda çünkü. Bu yüzden oturduğum yerden çocuklar, kediler, uçan kuşlar geçiyor. Ben sabit kalıyorum. Karşımda deniz, üzerinde şehrin ışıkları var. İnsanların konuşmaları yakınlaşıp, uzaklaşıyor. Ben sabit…
Şimdi toplasak bütün güzel anılarımızı, taşısak bugünümüze eski tadını verir mi ki bize? Her şey, zamanında yaşanıp bittiyse eğer ve zamanında güzel ise neden düşünürüz ki bu kadar eski güzel günlerimizi? Belki düşünmesek, daha iyilerini yaşayabiliriz. Fakat bu eskiyi düşünmek…
Ellerimden kayıp giden bir an. Bir gün Hatta, Bir ömür. Son anda yakaladım, ipin ucu henüz kaçmamışken. Sorguluyorum şimdi her şeyi. Önceden göremediğim ne varsa hepsini. Beni güldüreni, ağlatanı, sevdireni. Sorguluyorum işte. Benliğimi. Ben olmanın, en ince ayrıntılarını ve hatalarını….
Sabahın alacakaranlığında öten kuşların sesi, şehrin uzak kirliliği, uyanmamış insanlar ve koşuşturma henüz başlamamış. Elinizde bir bardak kahve, önünüzde gün boyu yapılacak işler var. Fakat siz, sadece yavaş yavaş ağaran günü selamlıyorsunuz. Günün o saatlerinde, hiç kimsesiniz. Bir topluluğa karışıp,…
İnsanlar ve hayvanların, dikkatimi çeken ortak bir noktası var. Dışarı adım attığım zaman, döneceğim yeri biliyorum. Bir kedi veya köpek eğer evden kaçmışsa, döneceği yeri biliyor. Buna aitlik deniyor. Biz aidiyet duygusunu hisseden canlılar için her sabah aynı yerden doğuyor…
Mutsuzdum ve bu durum beni beynimde mutlu bir insan portresi çizmeye sürükledi. Karşıma aldım o insanı ve sorular sormaya başladım. Sorduğum sorular ona yönelikti. Sadece uzaktan izleyebileceğim bir mutluluk hikayesi anlattı bana. Bunu bilmeme rağmen yılmayacaktım. Hayatlarımız birbirinden çok farklı…
Yaşadığın hayat, aslında kimin hayatı? Yaşam yolunda seçim yapman gereken en kritik anlarda, ne kadar etkilendin insanlardan ve ne kadar kaybettin benliğini? Dönen dünyadan kafamı kaldırmam bir hayli zamanımı aldı. Karşıya doğru baktığımda ise geçip giden anlarımı gördüm. Yakalayamayacağım bir…
İnce bir ip üstünde yürüyorum. Adımlarımı atarken düşündüğüm şeyler var. Aynı anda çok fazla yerde bulunmak istedim. Ama o an bulunduğum yerde olmak istemedim. Geçen zamanla çok fazla kavga ettim. Ama zamanın bir an önce geçip gitmesini istediğim çok oldu….
Uykundan uyandıktan hemen sonra, güne başlayacağın o ilk anda aklından neler geçiyor? Ailen, dostların, gün içinde yapman gereken işler, bulunman gereken yerler, az önce gördüğün rüya, eski sevgilin ya da hayatındaki insan, çocukların, telefonuna gelen bildirimler ve daha niceleri… Peki,…
