Hangimizin elleri günaha doymuştur,
Şurada soğuk mezarda yatan biçareler kadar?
Hangimizin ruhu suskunluğa doymuştur,
Şurada sokakta duran bir çöp tenekesi kadar?
Issızlığa yürüyorum sevgilim
Sen ve ben ve biz
Orada buluşmaya can atıyoruz sanki
Üzerine toprak attığımız hayaller kadar ağırlık var üzerimizde.
Yeşil bir yaprağın sessizliği
Bir böceğin sular altında çırpınışı kadar
Çırpınır yüreğim sensizlikte.
Ve hani der ya şair
Elbet buluşacağız…
Belki zamansızlık olacak
Belki de zamansızlık biz olacağız.
Durup öyle bakışırken
Aklımız duracak,
Vapurlar yanaşacak ve biz yine
Susacağız.