SEN BENSİZ BEN SENSİZ

SEN BENSİZ BEN SENSİZ

Bu sabah seni görmek istedim
Yine yanı başına oturup seni izledim
Hava soğuktu, sende üşüyordun hissettim
Güneş ısıtabiliyor muydu bir başına soğuk toprağını

Orda yalnız başına bensiz ne yapıyordun
Gecenin zifiri karanlığında korkmuyor muydun?
Kim bilir sende beni özlüyor muydun?
Seni yalnız bırakmıyor ağaçların dökülen yaprakları

Hayallerini senden alıp yaşatıyorum
Seni içimde bir fidan misali büyütüyorum
Dudaklarından çıkmış kelimelerinle, kendimi avutuyorum
Seni hatırlatan tüm anılar deşiyor yaramı

Biliyorum gitme kal dermişçesine yalvarıyorsun
Ben ise, arkamı dönüp yüzümü asıyorum
Gözyaşlarımı akıta akıta sana bakıyorum
Açıyorum en sevdiğin müziği, yakıyorum sigaramı

Yine kızacaksın içme demiştim diyeceksin
Ömrümün sessizliği biliyorum yine küseceksin
Duruşunla kalbimin en derinine ineceksin
Gözlerimdeki yaşlar söndürecek sigaramı

Gitmek zorundayım bana kıssanda
Tüm anılarımızı topluyorum bir bir etrafında
Yine seni sana bırakıyorum, Elveda!
Öpüyorum kokun sinmiş olan toprağını
(***)