Hayatımın yeni günü ve 20 defa söyleyeceğim dünü. Bugünümü yeşerten, filizlendiren soluk gülü anacağım hep. Bu bir başlangıç, bu bir kitabın ilk sayfası. Elbette başta anlamayacak ve anlaşılmayacak romanım. Zamanla alışacağız ve bu roman ile benim aramda. Şiirler serpişmiş aralara….
Ne sözler yazıldı sevda uğruna. Adına aşk koydum senin için. Gözündeki yaşlara şarkılar döktüm. Her sözcükte adını anmadan geçmedim. Her bakışında, her gülüşün de kendime yazdım seni. Her sarılışın da, her öpüşünde kokunu kalbime kilitledim. Her dinlediğim şarkılar da bizi…
Birini sevebilmek, onu tanıyabilmek yeterince zorken çok iyi tanıdığımız insanları bazen arkamızda bırakmamız gerekebilir. Karşılıklı olarak zarar verdikten sonra ne kadar birini seversek sevelim bu ilişkileri yürütmenin faydası olur mu? Bu zararlar kişinin değişmesinden kaynaklanabilir ancak ne olursa olsun birini…
Yaşamalı insan, Her şeye inat; Ve her kötülüğe rağmen… *** Ne hayal kırıklıkları karşısında vazgeçmeli; Ne de korkularına yenik düşmeli; Ne olursa olsun pes etmemeli. Düşse bile; Yeniden kalkıp yürümesini bilmeli. *** Başarısızlıklar karşısında yılmamalı, Kaybettiklerinin ardından ağlamamalı. Hayata sıkı…
Maskelerinizi çıkarın da tanışalım, önünüzden çekilin de özünüzle buluşalım! İnsanlar ne zaman binlerce maskenin ardına sığınmaktan vazgeçip cesurca davranarak asıl benliğini gözler önüne serecek? Hayatımızın son dönemlerinde Covid-19 musibetinden korunmak için taktığımız maskelerden bahsetmiyorum. Yüzleri değil ruhları örtenleri kast ediyorum….
Bizi sihirli sözcükler bir arada tutar. Biliriz sözcüklerin kıymetini çünkü onlar bizi değerli kılar. Zamanı durdurmak isteriz kimi zaman ve kimi yerde bu bizi ümitli kılar. Yaşamak isteriz umut dolu bahçenin içinde çiçekler koklayarak. Bizim elimizi tutan mısralar hayatımıza olur…
Birkaç gün sonra doğum günüm. Kaç yaşıma basacağımın hiçbir önemi yok. Ki zaten basacağım yaşın on katı kadar hatamın izi kalmış ayaklarımın altında. Nereye gitsem benimle sürüklenip duruyor. Ben susmuşum içimdeki kağnılar yol almış. Vaziyetimin bir hayli vahim olduğundan şüphem…
Sabahattin Ali’nin Madonnasında, kitabın sonlarına doğru şöyle bir ibare yer alıyor: İnsan insanın sadece sevgisine ve alakasına muhtaç. Çünkü ben kitap değilim, çünkü ben öldükten sonra kimse beni okuyamaz. Yaşarken anlaşılmaya mecburum. Bulamadığım, bulamayacağım bir şeyi daima arıyor gibiyim. Nedir…
Bulunduğumuz yüzyıla kadar litosferdeki hiçbir canlı bu nebze alarm vermemiştir. Güneş ışınları hiç bu kadar zararlı olmamış, kaynaklar hiç bu hızda tükenmemiş, popülasyon bu seviyede alıp başını gitmemiştir. Bu cihan yetmeyip bir de uzaya koloni kurup galaksiyi sömürme gayesinde olan…
İnsan ne zaman vazgeçer, çok istediği, çok sevdiği veya alıştığı herhangi bir durumdan kurtulmak ister? Bazısı sorumsuzdur aldığı yük ağır gelir, bazısı hükümsüzdür giydiği yelek boynunu eğiltir. Bu alışagelmez durum bazen kalbini ısırır, bazense sinyal verir içten içe. İnsan merhameti…
