Eskiden oldukça şirin ve sevimli olan kasabada bir şeyler ters gitmeye başlamıştı. İnsanlar arasındaki huzursuzluk metrelerce mesafeden hissedilebilecek seviyedeydi. Genel olarak kafalar karışmış ve atılan her adım adeta hep yanlış yere doğru olmuştu. Gülen yüzler bir hayli azalmış, kasvet tüm…
İsmini unutmak ne mümkün. İçinde sevginin E si varken, Her şeyi anlarım da, seni anlayamamak ne kadar acı. Tek tarafa mı bağlı sevmenin anlamı? Bir gün çay içersek anlatırsın olanı. Sarı Laleler belirdi gözümde. Mazhar, Fuat, Özkan gibi, sen ve…
”Hiçlik veya Yokluk ise Hiç zamirinin hakim olduğu durumu ifade eder. Felsefi ve teknik olmayan günlük kullanım anlamında, Hiç veya Yok kelimesi varlıktaki bir eksiği ifade eder.” Zamanın durduğu yerdeydi… Sıfır noktasındaydı. Yaşam ile ölümün eşit derecede söz hakkının bulunduğu…
Dallara balkabağı saplanmış şehrin, Tadı mayhoş emek dolu yeriyim. Hazan yeri dikkatsizliğim Seni hiç böyle görmemiştim. Yaprak üstünde nasırlı taban, Ahşap patikalarda eğri gidersin. İs kokulu büyümüşlüğüm, Seni burada hiç görmemiştim. Hava tarlalarına kömür serpilmiş, Beton dökülü yolda yalın ayaksın….
”İlk kural aşık olmayacaksın demişti.” ”Başka kurallar da var ama esas kural bu. Aşık olmak yok. Aşık kalmak yok. Aşk hayalleri kurmak yok. Bu kurala bağlı kalırsan sorun çıkmaz.”Kıvrılan puro dumanının arasından kasırgada köklerinden sökülmüş ağaçların yattığı Central Park’a dikmiştim…
Değişik bir çağdı… Tüm değer yargılarının alt üst olduğu, doğruyla yanlışın ayrımının yapılamadığı belki de en ilginç dönemlerden biriydi. Her şey, sanki bir anda değişmişti. Bakışlar, konuşmalar, dokunuşlar farklılaşmıştı. Bu farklılaşmanın neden, nasıl ve hangi ara gerçekleştiği bilinmese de, kesin…
Herkes özgürce, kendi talepleri, kendi iradeleri ile yaşamak istiyor. Birçok insan da bunu başarabildiğini düşünüyor. Ya da öyle zannediyorlar. Oysa ki dönüp baktığımızda hepsi birbirinin bir yansımasıdır… Mevcut düzenin bize dayattığı sisteme o kadar alışmışız ki, hepimiz o sistemin bir…
Günümüzde hemen hemen herkes muazzam bir yalnızlık yaşıyor. Kalabalığın içinde yalnızlık… İşin ironik kısmı burada başlıyor esasen. Teker teker tüm duygulara yabancı kaldık, uzaklaştık. Evet uzaklaştık çünkü müphemlik bizi yordu ve bunalttı. İlişkilerimiz de en büyük sorun bu. Müphemlik… Ve…
Oğuz Atay’ın “Korkuyu Beklerken” adlı romanında bulunan bir hikaye olan “Unutulan”, kısa olsa da içinde derin hisler barındıran ve insanı etkisi altında bırakan hikayelerden biridir. Geçmiş ile yüzleştiğimizde aslında hiçbir şeyin unutulmadığını görebiliriz. Oğuz Atay da özellikle bu konu üzerinde…
Ne zaman boş bir zamanı olsa muhakkak gittiği sevimli bir restaurant vardı. Son derece samimi olan bu yerin, en büyük çekiciliği kendi halinde olmasıydı. Masaların belli bir düzeni yoktu. Ortama hakim olan çok renklilikti. Tabakların şekilleri birbirinden farklıydı. Çoğu zaman…
