Sokak Dergisi

Çamaşırları yeni yıkanmış bir bebeğin, pamuklu tulumunu koklayan anne misali kokladım. Askerden dönmüşken, sevdiğine saniyeler önce kavuşmuş adamın, sevdiğinin saçlarını koklaması misali kokladım. Özledim...

Hayattaki amacımız nedir? Varoluşumuzun temelinde ne yatar? Sevgi ile nefret ve cinnet gibi kavramları ilişkilendirebilir miyiz? Tüm bu soruların cevabı bazılarına göre çok basit...

Yürüyorum içimde... Yollar sapa, yollar kara, yollar yara, Birbirine girmiş ayrımlar dolu. Hepsinin sonu sana doğru. Yürüyorum yollar engel dolu, Yine kalbime kurmuşsun bir pusu. Düşüyorum. Ellerim kan, üstüm başım kir, Fısıldıyorum...

Yorgun bedenim var, Hüznüm, kederim var. Son bulmuş mutluluğum, Severek söylediğin sözlerin var Senden kalan. Birlikte geçen günler Hepsi anı olup gittiler. Bende saklı hâlâ sevgin Seni unutmak için yeminim, Bir de kırılan...

  Ölü bir kentin kokuşmuş sokaklarında ahşap bir evde yaşayan bir kız çocuğu, annesinin odasında raftaki ruja bakıp dursa da ona dokunamaz. Bu ana kadar...

Ellerim uzanır gidişinden kalan toz zerresine Güzel, küçük toz zerresi Kalbim son kez titredi belki Ah... O bal damlası gözlerine Varlığın, yokluğunun şifası olmuş dakikaları seyreden haftalar içerisinde. Aramıza...

Sanırsam gece beşi buluyordu saat,yorgun ve bitkin bedenimi uzattım yatağa bir cesedi yatırır gibi mermere üstüm başım is ve karman çorman. Yorgundum çünkü her şey...

Hepimiz bu dünyada kurulu bir düzen üzerinde ikamet ediyoruz. Ayakta durmak, hayata bir an olsun yenilmemek için yapmamız gereken onlarca şey var;hem kendimiz hem...